بهینه سازی شرایط و محیط کشت تولید زانتان توسط زانتوموناس کمپستریس

در این پروژه ابتدا روشهای آنالیز میکروارگانیسم زانتان بررسی شده است. حضور زانتان ویسکوزیته کشت را بهشدت افزایش می دهد واین امر مانع از ته نشینی باکتری می شود. در ترسیب زاتوموناس کمپستریس بهترین زمان برای سانتریفوژ در درو rpm 4000 تعینی شده است. همچنین اسکن محلولهایی از زانتان وازانتومواس کمپستریس در طول موج های مختلف نشان میدهد که این باکتری و محصولش هیچ گونه جذب خاصی در برابر طول موجهای nm 200 تا nm 900 ندارد. در مرحله بعد روش های اندازه گیری گلوکز نیترات آمونیوم مورد بررسی قرار گرفتند. آزمایشات نشان می دهند که حضور صمغ زانتان هیچگونه خطایی در کییت گلوکز ایجاد نمی کند. سپس بهینه سازی شرایط و محیط کشت رشد زانتوموناس کمپستریس و تولید زانتان انجام شد. برای نجام این آزمایشات از روش آماری تاگوچی استفاده شد. قبل از شروع این دسته از آزمایشات میزان ph مناسب مایه تلقیح در تولید بیشترین سلول بررسی گردید. بهترین ph برای مایه تلقیح در محدود خنثی است. برای بهینه سازی محیط کشت 4 پارامتر اصلی محیط کشت غذای زانتوموناس کمپستریس (گلوکز، نیتزات آمونیوم، اسید سیتریک و فسفات دی هیدروژن پتاسیم) انتخاب شدند روش آماری تاگوچی نشان می دهد که برای رشد سلول مقادیر بهینه گلوز 1/g 30 نیترات آمونیوم 1/g 5 اسید سیتریک 1/g2 و فسفات دی هیدروژن پتاسیم 1/g 10 و برای تولید زانتان به ترتیب 1/g 40 1/g 1، 1/g 2 و 1/g 10 می باشند. آزمایشات بهینه سازی شرایط کشت به روش فاکتوریل نشان داده است که بهترین دما و ph برای تولید زانتان دمای c 27 و 7=ph و برای رشد باکتری دمای c 27 و 5 =ph می باشد. سپس محیط و شرایط بهینه در آزمایشات بیوراکتور در دو حالت ناپیوسته و پیوسته استفاده شده و منحنی رشد میکروارگانیسم، تولید زانتان یک محصول هم وابسته به رشد و هم غیر وابسته به آن است و توید عمده آن در فاز سکون می باشد. رشد باکتری وابسته به میزان نیترات امونیوم موجود و تولید زانتان وابسته به میزان گلوکز موجود در محیط می باشد. از مقایسه آزمایشات کشت پیوسته و ناپیوسته می توان نتیجه گرفت که قابلیت تولید هم زانتان و هم زانتوموناس کمپستریس در کشت پیوسته به مراتب بیشتر از کشت ناپیوسته است.